تولّد دوباره
بيا که آمدنت
تولّد دوبارة زمين است
و طلوع گام‌هايت،
مرگ تمام کوچه‌هاي بُن بست.
بيا و در آسمان نگاه زمستاني ما
خورشيدي بيافرين
بگذار
شب‌هاي بي‌چراغ تنهايي‌مان را
در صبح صادق چشم‌هايت گم کنيم.
اي قاصد مهرباني‌ها!
طلسم آينه‌هاي دروغگو را بشکن
تا خوشبختي
ميان دست‌هاي مظلوم گل کند
و فاصله‌ها به زانو در آيند
بيا
تا پرندة‌کوچک انتظارمان
پرواز را بياموزد.